donderdag 31 december 2015

schuren en plamuren

Terwijl een aantal mensen in de kerstvakantie bezig is geweest met de voorbereidingen op, en het rijden van de oliebollentocht, ben ik hele vakantie al bezig met het uiterlijk van de quest.
Ik ben al 2 weken aan het slijpen, plamuren en schuren.

Toen ik de quest overgenomen heb van Wim was al bekend dat het niet moeders mooiste was. In de loop der jaren heeft de fiets her en der wat butsen en schrammen opgelopen. Een deel was aan het oog onttrokken door de blauwe striping.
Gele snuit zoals in hem overnam
Nu die eraf is, is de omvang van de schade goed zichtbaar. Blijkbaar heeft iemand er een fikse schuiver mee gemaakt. Gelukkig is de meeste schade al wel hersteld, en betreft het voornamelijk de cosmetische afwerking.

Krassen aan de rechterzijde

De striping zat hier grotendeels overheen

Blijkbaar een flinke klapper......
Voordat er echter een nieuwe laklaag op kan moeten echter eerst alle barstjes in de gelcoat hersteld worden. Dit betekent uitslijpen, vullen met plamuur en uitschuren.
Het onderste deel van de fiets is redelijk eenvoudig, barstjes zijn duidelijk herkenbaar, en daardoor goed aan te pakken.
De bovenzijde is echter een ander verhaal. Er lijken heel veel krasjes in lak te zitten, maar het is lastig om te bepalen wat krassen zijn en wat barstjes.
Zijn dit nu krasjes of barstjes in de gelcoat....
Als ik alles als barst zou behandelen, houd ik geen gelcoat meer over. De kans bestaat echter dat het toch barstjes zijn. Overspuiten is dan riskant, aangezien de nieuwe lak dan ook weer kan barsten. Hier moet een expert een oordeel over geven (Velomobiel). Eind volgende week gaat de fiets naar Dronten toe, waarhij een beurt krijgt, en waarbij ook een aantal scheurtjes in de body worden hersteld. Ik was van plan dit zelf te doen, maar ik krijg de omgeving niet op de vereiste temperatuur, en de scheurtjes zitten op lastige plaatsen. Dit mag Velomobiel dus aanpakken.

Intussen ben ik al wel aan het fantaseren over de kleur(en). Het staat vast dat de voorzijde weer geel wordt, anders heeft de naam van dit blog geen zin meer. Ook wil ik het blauw weer terug laten komen.
Een alternatief voor het spuiten met verf is Plastidip. Dit is een soort rubbercoating die in verschillende kleuren en afwerkingen te krijgen is. Het schijnt dat je dit ook vrij eenvoudig zelf aan kunt brengen. Het voordeel is dat het prijstechnisch gunstig is, en ook nog een verwijderbaar.
De voorbewerking van de ondergrond dient echter hetzelfde te zijn als bij het spuiten.
De komende tijd ga ik me hier eens meer in verdiepen. Het kan zijn dat ik eerst plastidip aanbreng, en na een of 2 jaar de fiets laat spuiten.

Voorlopig blijft de gele snuit nog even een "ratrod"........

Dit is mijn laatste blog van dit jaar. Ik wens een ieder een goed, gelukkig en gezond 2016.

vrijdag 25 december 2015

geluid en windgeruis

In de voorbereiding op de vakantie had ik al wat gezocht naar muziek tijdens het fietsen.
Er zijn twee punten van aandacht.

1) het windgeruis wil ik zoveel mogelijk kwijt, aangezien ik geen behoeft heb om doof te worden.
2) ik wil ook graag wat muziek luisteren onderweg, aangezien ik ca 35min fiets, en muziek me soms door moeilijke stukken kan slepen. Ik wil dan het liefst een wireless setje, zodat ik gelijk van die lastige draden af ben.

punt 1 is in principe eenvoudig op te lossen door een set motordoppen te kopen. Die van Alpine lijken erg goed te werken, en zijn ook nog verrassend betaalbaar.

Punt 2 vormt een grotere uitdaging. Ik wil nl geen last hebben van de wind, maar wel verkeer kunnen horen. Als ik punt 1 neem, dan betekent dit gelijk dat mijn oren bezet zijn, en earplugs niet meer kunnen.
Nu zou ik een bleutoothspeaker kunnen kopen, maar ik vraag me af of ik dan nog de muziek hoor. Daarnaast heb ik zelf een bloedhekel aan van die rijdende "boomboxen" en mensen met telefoons op standje max, zodat iedereen kan horen welke muziek ze mooi vinden. Dit wil ik dan zelf ook niet gaan veroorzaken.

Ik heb al eens gezocht naar een wireless setje, maar ik ben bang dat ik daarmee toch last houdt van windgeruis. Ik heb nu een Jabra setje voor het hardlopen, en die geeft veel windgeruis door. Een in-ear set zou mogelijk kunnen, maar een goed setje is vrij duur, en dan wil ik wel zeker weten dat het goed werkt.....

vrijdag 11 december 2015

Naderend onderhoud en jubileum

Nu het eind van het jaar nadert, merk ik ook dat de Quest aan een onderhoudsbeurtje toe is.
De afgelopen tijd heb ik gemiddeld 2-3 keer per week een woonwerk rit gedaan. Met het weer van de afgelopen weken was het goed om te merken dat ik er uiteindelijk weinig last van gehad heb. Alleen de harde wind heeft me een aantal keren doen besluiten om de fiets te laten staan, en de auto te pakken.

Qua onderhoud staan er de komende weken een aantal zaken op de planning.

  • de ketting weer eens geheel schoon maken en opnieuw oliën
  • de versnelling goed afstellen. de twee lichtste verzetten lijken niet geheel synchroon te lopen. Als ik terug schakel schieten de trappers altijd door. Daarnaast slaan de trappers vaker door met het kracht uitoefenen. Daar moet dus wat aan gedaan worden.
  • Het hinderlijk kreunen van de veren voor wil ik nu toch gaan aanpakken.
  • Het uiterlijk van de velomobiel ga ik ook aanpakken. Inmiddels heb ik al de kraakjes in de gelcoat uitgeslepen, en kan ik gaan starten met het vullen van deze naden met plamuur. Daarna glad schuren, schuren en nog eens schuren. Pas daarna kan er een nieuw en fris kleurtje op de fiets. Ik verwacht echter dat dat nog wel even gaat duren, dus voorlopig blijft het nog even een Ratrod.
  • De kap herstellen en voorzien van een nieuwe kleur. Er is nu een hap uit de onderzijde, waar nu water door naar binnen slaat. Die wil ik weer dicht maken. Het vizier heb ik inmiddels al wat aangepast, en de pasvorm is ook wat verbetert op de kap. Hierdoor komt er nagenoeg geen water meer via de bovenzijde meer naar binnen. 
Ik moet echter zeggen dat ik tot nog toe alleen met schuimkap gereden heb. Op de een of andere manier trekt het rijden met de kap me niet zo. Ik zit bovendien bijna met mijn hoofd tegen de kap aan, en dat rijdt minder prettig. (zeker als je nagenoeg kaal bent).

Mijn heupblessure blijft wat opspelen, maar ik heb het idee dat het langzaam beter wordt. Dus rustig aan wat meer uitbouwen.

Op dit moment rijd ik ook bijna een jaar in een Velomobiel. Eerst in de Alleweder, tot mei, en toen in de Quest. Ik moet zeggen dat het me zeer goed bevalt. 
Ik vind het nog steeds vervelend als ik smorgens in de kou naar buiten moet, mijn spullen in de fiets moet doen, en dan in het donker op weg moet. 
Maar als ik dan een keer fiets, blijkt het toch altijd wel weer lekker te zijn. 
Alleen die viziertjes en verblindende tegenliggers blijf ik erg vervelend vinden.....

zondag 8 november 2015

weinig te melden

Zoals de titel aan aangeeft, er is weinig bijzonders te melden. De Quest rijdt bijna naar behoren. Inmiddels rijd ik voor en achter in de winteropstelling van Wim dwz: voor marathon plus, en achter een Swalbe Almotion.
Ik heb intussen wel een reservebinnenband achter moeten omleggen, aangezien kort na montage bleek dat de band leegliep. De oude band doet nu dienst als reserve.

De versnelling heb ik wat bijgesteld, omdat de grootste 3 bladen achter niet lekker te schakelen waren. Nu is echter de rek wel uit de verstelling van de derailleur achter.

Deze week heb ik maar 2 keer gefietst, vanwege afspraken en het feit dat ik niet fit ben. Ik heb een verkoudheid opgelopen, en daar kom ik maar niet af. Resultaat is keelpijn, zeer lijf, en weinig longinhoud.
De afgelopen week heb ik daarom maar rustig aan gedaan. (ik leer het nog wel). Rustig rijden, met een snelheid van ca 30-50km/u levert steevast een gemiddelde van 28-29 op over 17,5 km.

Wat ik nog wel een nadeel vindt zijn de vizieren. Die zijn met deze vochtige omstandigheden niet lekker. Ze beslaan constant, ondanks de rain en fogshield die ik erop gesmeerd heb. Ook regendruppels worden niet lekker afgevoerd. De racekap heb ik dan ook nog niet weer gebruikt. Daar wil ik toch eerst iets van een pinlock of iets dergelijks in zien te fabrieken.
Met de schuimkap "cabrio"rijden bevalt me overigens ook veel beter, ondanks de koude luchtstroom rond mijn schouders. Ik heb sinds kort een nieuwe pet met oorflappen, die sluiten goed aan, en dat is met die kou wel lekker.

De komende week wordt een rustige week, aangezien we zondag weer een danswedstrijd hebben, en dan doen we het qua trainen rustig aan, om de spieren niet te overbelasten.
Nu alleen die verkoudheid nog kwijtraken......

Edit:
Vergeet ik nog bijna dat ik toch wat meer lichamelijke problemen heb. Ik heb al enige tijd last van mijn linkerbeen. Het blijkt dat de aanhechting van de hamstring op mijn heupbot/kom wat geirriteerd is. En laat dat nu net de plek zijn waar je op zit.... Ook in de quest heb ik er last van. Het is meestal niet verschrikkelijk pijnlijk, maar wel irritant, en het hoort niet. Er zijn nl ook dagen dat ik er wel veel last van heb. Hopelijk zal een bezoek aan een chiropractor me weer wat verder helpen. Ik heb ook mijn houding in de fiets al eens nader bekeken, maar ik kan geen afwijkingen ontdekken.

woensdag 21 oktober 2015

Verlichting deel 2

Vandaag lag er bij thuiskomst een pakketje voor me klaar. Daar verheug ik me altijd op, en nu dus ook. In het pakketje zat de fibreflare die ik onlangs gekocht heb.

Ik heb de lamp inmiddels gemonteerd aan de tilbeugel achter op de fiets.
Op deze manier is gelijk duidelijk dat er wat rijdt.



vrijdag 9 oktober 2015

Onbedoeld een langere rit

Vanmorgen ben ik weer op de fiets naar het werk gegaan. Eerst heb ik de kinderen naar school gebracht. Daarna lekker op mijn gemak naar Zwolle gefietst.
Ik leer het nog wel een keer, rustig aan doen.

Vanmiddag besloot ik om niet via de Zwolseweg naar huis te rijden, maar via de dijk langs Zalk en Kamperveen te rijden. Ik had daar met de fiets nog nooit gereden (wel regelmatig met de cabrio), dus het werd tijd om daar verandering in te brengen.

De gehele rit lekker rustig gereden, en genoten van het zonnetje en het uitzicht. Helaas verliep het bij De Zande even anders dan gehoopt. Het is vanaf daar nog ca. 6km naar huis. Toen ik De Zande uit kwam bleek dat het fietspad afgesloten was vanwege werkzaamheden. De auto's worden daar ook over één rijstrook geleid, en er is nog een soort verharding van staalplaten gemaakt, waar je dan schijnbaar als fiets over moet. Daarbij kwam ook nog eens dat dit tijdelijke fietspad erg smal was, en een aantal haakse bochten bevatte, waarbij je ook nog eens door de berm moest.

Na dit zo eens even bekeken te hebben, was mijn besluit al vrij snel genomen. via deze weg naar huis gaat het niet worden......
Alternatief is om via de polder te rijden, maar ja, daar rijden nu allemaal boeren met grote voertuigen, die een enorme ravage achterlaten op de wegen. Ook dat was niet echt aantrekkelijk.
Een ander alternatief was om weer naar Wezep te rijden, en toch via Zwolle terug te gaan, of richting Elburg langs het Veluwemeer te rijden.

Ik besloot vanwege het lekkere weer om het laatste maar te doen. Dus ondanks dat ik bijna thuis was, toch maar de andere kant op gereden, en koers gezet naar Elburg. Bij de Zuiderzeestraatweg aangekomen kun je duidelijk merken dat het herfst is, het gehele fietspad ligt bezaaid met eikels (van die dingen die uit de boom vallen, niet het andere soort....), blad en takken, en ik ben blij dat ik de Marathons onder de fiets heb.

Gelukkig rijd ik verder geen lek, en kan ik na een kleine inzinking toch met een net tempo richting Elburg rijden. Een van mijn opdrachtgevers krijgt het voor elkaar om mij altijd te bellen als ik in de fiets zit. Aangezien ik met mijn koptelefoon muziek luister op mijn telefoon, neem ik hem vaak per ongeluk toch op. Ook nu belt hij weer, en stop maar even om hem te woord te staan. Bij Elburg slaat de hongerklap even toe, maar daar helpt een plak ontbijtkoek prima tegen. Als ik uiteindelijk langs het Veluwemeer rijdt krijg ik weer een verrassing (bij de spoortunnel). Weer een wegomlegging!!!
Gelukkig weten ze in Flevoland wel hoe ze deze velomobielvriendelijk aan moeten leggen, dus ik kan hier wel doorrijden.

Na 47km in anderhalf uur, en met een gemiddelde snelheid van 30,8km/u ben ik eindelijk thuis. Achteraf valt me de snelheid niet tegen, ik heb nl zeker 10 min stil gestaan op het totaal. .

vrijdag 2 oktober 2015

Oliebollen tocht????

Ik zag net een berichtje voorbij komen over de komende oliebollen tocht. Het lijkt me erg leuk om een keer mee te maken, dus ik ga de komende tijd eens uitzoeken hoe ik dat kan gaan organiseren.
De snelste manier is om met de auto heen te gaan en een aanhanger (of ik moet eens passen of de quest achter in de Espace past).
Maar ja, ik hoor van veel mensen dat ze altijd fietsend naar het startpunt gaan, en dat is natuurlijk wel de ultieme uitdaging.
Dit betekent echter wel een rit van 94 km heen, de rit zelf, en dan natuurlijk ook weer 94 km terug. Dat is toch wel vrij veel. Mijn langste rit is nu ca 50km geweest.....
Een alternatief is dan een of twee overnachtingen, zodat ik niet alles op een dag hoef te rijden.

Dus er is nog genoeg uit te zoeken en te overdenken......

zaterdag 26 september 2015

Lekke band

Na de gebeurtenissen van vorige week heb ik zaterdag en zondag gebruikt om alles weer even na te lopen. Omdat het wat kouder wordt en ook natter, wilde ik de fiets gelijk klaar maken voor de herfst.

Dit betekende dat ik het vizier dat op de kap zit vervangen heb. Aan de hand van de vorm die Wim al bepaald had, ben ik aan het experimenteren geslagen, en ik heb intussen een vizier dat nog strakker aansluit op de kap dan eerder het geval was.
Deze ga ik dit weekend ook behandelen met RainX, zodat ik hopelijk als het echt gaat gieten voldoende zicht houdt. (Dit was ook de reden om het XL vizier weer te verwijderen, met het koudere weer beslaat het, waardoor je niets meer ziet)

Verder heb ik de schredda voorbanden verwisseld voor de marathon banden die ik nog had van Wim.
Omdat er nu steeds meer rommel op de fietspaden ligt, leek me dit wel verstandig, zodat ik minder kans heb op lekke banden......
Natuurlijk had ik prompt donderdag een bijna klapband. Blijkbaar ben ik op ongeveer 1km van mijn huis door een scherp voorwerp gereden. Deze heeft zelfs de anti leklaag van de marathonband doorboord en ingesneden. Omdat ik erg moe was, nog een afspraak had, erg dicht bij huis was, en het OOK nog begon te regenen ben ik erg stout geweest. Ik ben doorgereden..... heel voorzichtig, dat wel.

De binnenband is afgeschreven en de buitenband ook, het lijkt wel alsof ik door een stuk metaal gereden ben, er zit een scheur in de band, haaks op de velg. Dus dat wordt een nieuwe buitenband en binnenband. Daarbij wil ik ook nog een extra binnenband.
Ik twijfel nog of ik gelijk naar de marathon plus zal schakelen, maar dan moet ik eigenlijk ook de andere kant vervangen.

vrijdag 18 september 2015

een veelbewogen week.....

Nadat ik vorige week de hele week niet gefietst had (erg slecht.....) had ik deze week goede voornemens om tussen de afspraken door met de fiets naar het werk te gaan.

Maandag ging niet lukken, want een afspraak op kantoor Groningen. De rest van de week zou het echter wel moeten kunnen. Dat betekent dan gelijk de eerste keer dat ik 4 dagen, en dan ook nog achter elkaar, naar het werk ga.

Vol goede moed ben ik dinsdag in de fiets geklommen, na eerste de kinderen uitgezwaaid te hebben. rond 8.20u zat ik in de fiets onderweg naar Zwolle. Het optimisme duurde echter niet lang. Ik kon al merken dat ik last van mijn benen kreeg, net alsof ik al veel dagen gefietst had. Ik vermoed dat het door de week stilstand komt. Omdat ik de hele week wilde fietsen besloot ik lekker rustig aan te doen (35-38km/h).

Op de Zwolseweg bij de afslag Wilsum ging het ineens bijna helemaal mis. De situatie is daar als volgt:
- De fietsers kunnen daar in 2 richtingen over de ventweg die evenwijdig aan de zwolseweg loopt rijden. Ik neem deze zijde altijd heen en terug.
- haaks op deze weg komt een weg vanuit Wilsum, waarbij de voertuigen vanuit Wilsum voorrang moeten geven aan de ventweg en verkeer op de Zwolseweg.

Als ik aan kom rijden zie ik dat er een aantal auto's vanuit Wilsum aan komen rijden. Geen probleem, ik moet nog een stuk, en ik heb bovendien voorrang. Hoe dichter ik bij de kruising kom, hoe meer ik me afvraag of de voorste auto me wel gezien heeft, en wanneer die van plan is te gaan remmen.
Uit voorzorg vertraag ik iets. Het lijkt er dan op dat de bestuurder mij gezien heeft, ze kijkt duidelijk mijn kant op, en voor mijn gevoel heb ik oogcontact (al is het op ca 15m afstand).

Dat blijkt dus een grove misrekening. Ze stopt helemaal niet, en terwijl we beide de kruising op rijden kijkt ze me met grote ogen aan, terwijl ik recht op de bestuurdersdeur afkom.
Uit alle macht probeer ik twee dingen, terwijl ik tegelijk denk "daar ga ik".....
  • remmen
  • bijsturen
Op de een of andere manier lukt het me om zodanig mee te sturen dat ik evenwijdig met de auto richting de weg rijd. Dat duurt echter niet lang, want daar staat ook een middengeleider (met zo'n hoge stoeprand). en daar rijd ik nu recht op af!
Door wat bij te sturen (richting auto) weet ik een frontale botsing te voorkomen, maar de onderkant van de quest schampt de stoeprand, en ik kom vrij hard met het wiel tegen deze rand.

Al vloekend en tierend (sorry daarvoor, maar ik dacht dat mijn laatste uur geslagen had) klauter ik uit de fiets. Dit lukt natuurlijk niet direct door de schuimkap. Bij het verwijderen vliegt mijn pet van mijn hoofd. Ik heb intussen het idee dat de vrouw aanstalten maakt om er vandoor te gaan. Hierdoor wordt ik nog bozer.

Gelukkig is dit niet het geval (er zijn dus toch nog fatsoenlijke mensen). Ze keert de auto om de middenberm, stopt, en spreekt me aan. Ze verontschuldigd zich meermaals, en geeft aan me niet gezien te hebben. ze had haast, want ze moest naar de dokter..... Had ze me bijna mee kunnen nemen.
Intussen kalmeer ik wat, en maak ook mijn excuses voor mijn reactie, en leg uit dat ik me werkelijk kapot geschrokken ben. intussen inspecteer ik de fiets.
Op een nieuwe kras aan de onderzijde na kan ik niets ontdekken. Gelukkig.
Hiermee is voor mij (en voor de bestuurder) alles opgelost, en zij gaat alsnog op weg naar de dokter.

Ik heb toch nog even nodig om bij te komen, en terwijl ik wat later weer op weg ga lijkt het tempo niet te willen komen. Bij controle op het werk blijkt dat de adrenaline toch zijn werk gedaan heeft, want inclusief stop heb ik maar 36min over 16km gedaan, en dat is behoorlijk vlot.

Ik merk de volgende dag echter dat ik toch wel geschrokken ben. ik zoek op de bewuste kruising nog actiever oogcontact, en doe veel rustiger aan. Het fietsen gaat echter moeizaam. Donderdag en vandaag besluit ik daarom rustig aan te doen, en niet te gaan fietsen. 
Vandaag en morgen loop ik de fiets nog even grondig na, en krijgt hij een kleine onderhouds en inspectiebeurt. Volgende week gaan we dan vol goede moed weer verder.

Ik hoop alleen wel dat dit me niet nog een keer overkomt, want ik voel me ineens 5 jaar ouder.......

vrijdag 28 augustus 2015

Verlichting


Aangezien het langzaam aan toch weer eerder donker wordt heb ik vandaag maar eens wat aandacht aan de verlichting van de Quest besteedt.

Wim had al een goede lamp in de voorzijde zitten, maar ik vind het een fijn gevoel als ik goed zichtbaar ben. Omdat de weg waar ik langs rijd in de winter voor een groot deel aardedonker is, wil ik zelf echter ook graag wat meer zien. Met name de zijden van de weg kunnen wel wat extra verlichting gebruiken.

Ik heb 2 AXA lampen gekocht die in 2 standen (15-30lux) te schakelen zijn. Dit lijkt me in eerste instantie voldoende als aanvulling op de lamp in de neus. Helaas kan het niet van binnenuit, maar ja, je kunt niet alles hebben.

De lampen kunnen op de steunen gemonteerd worden die ik al eerder aangeschaft had. Ze vallen mooi weg achter de spiegels, waardoor ik ook geen last van verblinding heb. Het voordeel van deze lampen is dat ze ook van opzij zichtbaar zijn, doordat er een klein glaasje aan de zijkanten licht uitstraalt. Dus ook de zichtbaarheid aan de zijkant is verbetert.

Het lichtbeeld valt me niet tegen.

Van voren gezien lijkt het wel alsof er 4 lampen hoger op de fiets zitten. Dit komt door de weerkaatsing op de body.







zaterdag 22 augustus 2015

Ritme

Na de regenachtige rit van zondag ben ik maandag ook weer in de fiets geklommen, om naar het werk te fietsen.
De afgelopen week uiteindelijk 3x woon-werk ritten gemaakt.

Vrijdag middag als afsluiting vanuit het werk een rit van 40km gemaakt, door vanuit Zwolle, via Wezen naar Elburg te fietsen, en van daar af aan de Dronter kant van het veluwemeer naar Kampen.
Onderweg kwam ik deze fiets tegen, wel mooi om te zien dat deze dingen mogelijk zijn voor mensen die minder mobiel zijn.


Ik merk dat ik begin te wennen aan het fietsen. De snelheid gaat omhoog (40 als rijsnelheid is goed mogelijk) en hierdoor wordt de reistijd ook korter. Toen ik startte in de Quest was ik gemiddeld 37 minuten onderweg. Dat is nu gemiddeld 33
minuten.




zondag 16 augustus 2015

eerste lange rit met Quest


Vandaag was het weer eens ouderwets regenachtig weer, echt weer om lekker binnen te zitten.

Dus ook weer om de racekap te testen die ik bij aankoop erbij gekregen heb. Ik had al eerder een route van ca. 50km uitgezet vanuit Kampen, richting de ketelbrug via Dronten, en vervolgens via Schokkerhaven weer terug. Het is wel de langste route die ik tot nog toe gereden heb.

Thuis heb ik eerst een goed ontbijt gehad, en na het smeren van 2 boterhammen met pindakaas voor onderweg en een bidon water voor onderweg, was ik klaar om te vertrekken. Dat mocht ook wel, want het was inmiddels al 12.00u.

In tegenstelling tot wat ik anders doe (nl veel te snel starten) heb ik nu echt rustig aan gedaan. Dat moest ook wel, want het vizier besloeg natuurlijk gelijk, en de regendruppels bleven ook op het vizier staan.

Het blijkt zaak te zijn om zo snel mogelijk te starten, maar wel zo rustig, dat je niet bezweet in de fiets stapt. Anders zit het vizier gelijk dicht, en heb je dus een probleem.

Het volgende probleem dat zich aandient is de stand van het vizier. Helemaal dicht is nu nog veel te warm. Daarnaast beslaat het dan vrij snel. Wat verder open geeft dan ook geen verbetering. Zover open dat ik eronder door kan kijken levert het andere uiterste: ik wordt nat. Dat is nu juist wat ik wil voorkomen. Nu is het nog lekker weer, maar ik kan me voorstellen dat het in de winter niet prettig is om ijskoude druppels in je gezicht te krijgen.

Ook de oplossing die Wim destijds bedacht voor het ontwasemen van het vizier lijkt me niet praktisch. Het water loopt er nl op, en dan zo naar binnen, waardoor het op je buik valt.



Nadat ik de Roggebotsluis over ben, sla ik rechtsaf richting Ketelhaven. Inmiddels regent het behoorlijk door, en ik merk dat als de snelheid omhoog gaat, de druppels deels van het vizier lopen. Rainshield zal hier straks verbetering in moeten brengen.


Na ca. 9km merk ik dat de snelheid er ineens uit is, en dat de fiets lawaai begint te maken….. Het zal toch niet?

Ja, dus. Een lekke band, mijn eerste met de quest. Gelukkig ben ik goed voorbereid, mede aan de hand van tips van andere rijders. In de fiets tref ik voorbereidingen. (bandenlichters, jas bij de hand). Dan klim ik uit de fiets, rijd hem naar de linker berm (loopt iets op) en leg de fiets deels op de kant. Met de bandenlichters wip ik de band er zo af, en de deels opgeblazen binnenband met F-lite gaat er supersnel op. Oppompen, en met 5 minuten ben ik klaar. Het zou alleen handig zijn als ik in de fiets mijn jasje aan- en uit kan trekken.

In mijn enthousiasme over de snelheid van de bandenwissel ben ik alleen vergeten de bandenlichters weer in de fiets te pakken. Stom. Gelukkig heb ik nog 2 sets bij me. De rest van de rit richting de Ketelbrug verloopt lekker. De wind komt iets van opzij, over het water. Ik merk dat er een stevige wind staat, want het vizier klappert behoorlijk.

Bij de Ketelbrug rijdt ik verkeerd (onderlangs, ipv de ventweg volgen), waardoor ik moet fintstonen. Hierbij blijkt dat de F-lite toch een grotere draaicirkel veroorzaakt. Vervolgens blijkt dat mijn beoogde route langs de dijk niet direct mogelijk is. Rijkswaterstaat heeft van die leuk hekjes geplaatst. Omdat ik geen zin heb ik uitstappen rijdt ik door en volg de parallelweg. Uiteindelijk leidt deze me weer naar Schokkerhaven.

Via Schokkerhaven rijd ik nu naar Ens, en daar merk ik dat de oude Ramspolbrug verwijderd is na de aanleg van de nieuwe hoge brug. Na een aantal scheldwoorden richting mezelf (let dan ook op de borden!!) rijd ik de nieuwe brug over, en richting Kampereiland en IJsselmuiden. Ondanks de inmiddels afgelegde afstand loopt de snelheid gestaag weer op tot ca. 42. Bij IJsselmuiden doe ik het wat rustiger aan, omdat het fietspad hier een aantal keren vrij scherpe bochten en kruisingen bevat.

Over de nieuwe stadsbrug rijd ik Kampen in, en ik besluit door de Oudestraat (winkelstraat) terug te rijden. Het is zondag, en het regent, dus er zijn bijna geen mensen.

Na nog een korte stop bij sporthal de Reeve (heb ik nog tekeningen van gemaakt bij mijn oude werkgever) voor een heuse selfie ben ik weer thuis.

Het blijkt dat er behoorlijk wat vocht in de fiets verzameld, de bodem is behoorlijk nat, zowel links als rechts van de stoel. Ik zal hier nog wel een oplossing voor moeten vinden, anders heb ik mijn kleren straks ook nat.





zondag 9 augustus 2015

Onderhoud, banden en passagier.

Vandaag heb ik besteed aan het onderhoud van de Quest. Het leek me een goed idee om alles even goed na te lopen, aangezien de fiets nu ook 4 weken stilgestaan heeft.

Dus alles even weer vastgezet, ketting gesmeerd, en accu opgeladen.
Ik wilde gelijk de oorzaak van het aanlopende achterwiel opsporen, maar tot nog toe kan ik geen afwijkingen ontdekken. Ik heb wel de wielkast achter even schoongemaakt. De achterbrug even losgehaald, en de as nagelopen. Een aannemelijke oorzaak kan ook zijn dat er een lichte hoogteslag in de band zit.
Verder zijn niet alle spaken even strak gespannen. Er zit een hele lichte slag in de velg. Maar of dat de oorzaak is??

Toen het wiel vrij draaide merkte ik tot mijn schrik dat de cassette beweegt. Het lijkt erop dat de as krom is.
Ik weet niet of dit gebruikelijk is, maar het lijkt me niet de bedoeling. Als het wiel draait hoor je het ook.

Verder heb ik mijn bandenvoorraad eens goed bekeken, en hierbij heb ik wat hulp nodig van ervaringsdeskundigen.

Voorzijde;
Buitenband

  • schredda's (40-406). 
  • reserve F-lites (50-406)

Binnenband

  • 40/62-406
  • 47/57-406

Voor de winter heb ik 2 marathons 47-406

Achterzijde:
Buitenband

  • Kojak 50-559

Binnenband

  • 40/62-559

Voor de winter heb ik een Almotion 55-559. En ik heb nog een Durano greenguard 35-559.

Nu vraag ik me af of ik de juiste binnenbanden heb aan de voorzijde. De eerste past vlgs mij. De tweede vlgs mij alleen voor de winterset.
Voor de achterzijde heb ik vlgs mij wel de goede.
Ik denken dat het geen kwaad kan om een extra setje aan te schaffen, maar ja, dan wel gelijk de juiste.

Tijdens het onderhoud kwam ik ook nog een passagier tegen. Deze slak zal straks de snelste in zijn soort worden......



donderdag 6 augustus 2015

Uitgerust opstarten

De vakantie zit er weer bijna op. Ik heb nog een aantal vrije dagen, maar volgende week moet ik toch echt weer aan het werk na 4 weken vakantie. Dat is eigenlijk best wel luxe.....

De afgelopen weken heb ik niet gefietst, omdat we met z'n allen (vrouw en 3 kids) heerlijk op vakantie in Kroatië zijn geweest. De auto heeft zich ook goed gehouden, dus heen- en terugreis zijn lekker ontspannen verlopen. Ondanks de bijna 1400km enkele reis zorgt de auto (Renault Espace) ervoor dat je lekker ontspannen rijdt en aankomt. We hebben daarom in de vakantie besloten dat we voor volgend jaar op zoek gaan naar een opvolger, en dat zal ook weer een Espace worden.

Papa mag nu echter ook wat kiezen, dus we gaan op zoek naar een 6-cylinder met alle toeters en bellen. Omdat ik nu de meeste woonwerk km met de fiets maak kan dit financieel ook.

Maar deze blog gaat natuurlijk niet over auto's (hoewel die mij altijd bovenmatig interesseren) maar over de gele snuit. Ik ga deze vandaag even rustig nalopen en waar nodig aanpakken.
Het aanlopende achterwiel ga ik vandaag aanpakken met de tips die ik van een aantal lezers ontvangen heb (waarvoor mijn dank).
Daarnaast wil ik de uitrusting even goed nalopen. Er moeten voor komende winter nog een aantal zaken aangeschaft worden:
- reserve banden
- 2 extra lampen voor op de camerasteun
- een steun/klem voor mijn telefoon, en een mogelijkheid om deze te monteren in de fiets.
- een camelbag voor water onderweg.

Voor reparaties heb ik standaard gereedschap bij me, en een 26" binnen en buitenband voor achter. Voor de beide voorwielen 2 F-lite vouwbanden met binnenband.
Op dit moment ligt er achter een Schwalbe Kojak en voor 2 Schwalbe schredda's.
Ik weet nog niet wat ik voor banden wil als ik ga wisselen. ik heb me er nooit zo in verdiept, en voor mij is het belangrijk dat ze lekbestendig zijn. De meest voor de hand liggende keuze is dan de Schwalbe marathon plus, maar uit de verhalen begrijp ik dat deze band ook een stuk langzamer zou zijn.


Ik wil de rest van de week en het weekend een aantal tochtjes maken, maar ik kan nog niet echt routes vinden die leuk zijn om te rijden. De meeste velonauten komen uit het midden van het land, dus daar zijn vrij veel mooie routes te vinden.
Omdat ik vanuit Kampen kom (en weer km moet opbouwen) zit er voor mij altijd een extra lusje in.

Als er mensen zijn die nog tips hebben, houdt ik me aanbevolen.

Ik ga ook kijken of de routeplanner van de fietsersbond handig werkt, zodat ik vooraf een route kan uitstippelen, en niet altijd ter plekke keuzes hoef te maken.

vrijdag 10 juli 2015

Vakantie en aanlopend wiel

Door het geweldige weer van de afgelopen week ben ik al fijn in de zomerstemming geraakt. In verhouding heb ik dan wel minder gefietst. Vorige week 2 keer, en deze week 3 keer.
Vorige week was het me te warm aan het eind van de week.

Nu gaan we lekker genieten van een paar weken vrijaf, en hopen we natuurlijk op mooi weer.

Afgelopen dinsdag merkte ik dat er iemand aan mijn fiets gezeten had. het dekje dat erop lag, lag scheef. Toen ik in de fiets keek bleek de bedrading van de richtingaanwijzers van het relais getrokken te zijn. Het licht achter brandde, en mijn spullen lagen deels op een andere plek.

Het bleek dat een aantal jongens (12-14 jaar) samen met onze oudste bij ons waren geweest toen wij weg waren. Bij het vertrek bleken ze de fiets zo mooi te vinden dat ze er niet met de vingers vanaf konden blijven....GRMLB.....

Ik heb ze daarom woensdag allemaal laten komen, en ze ook haarfijn de mantel uitgeveegd.
Om het geheel wat zwaarder aan te zetten heb ik ze eerst bij elkaar laten staan, en ze een tijdje genegeerd. Daarna heb ik uitgelegd wat een velomobiel was, en waarom ik behoorlijk pissig was dat ze eraan gezeten hadden. (dat is wel een nadeel als de fiets er oud uitziet. men ziet de waarde er niet aan af). Ze waren behoorlijk onder de indruk van het feit dat ik er in de winter ook mee fietste, de snelheid en de kosten. Nadat ik ze zeer duidelijk had gemaakt dat ik er absoluut niet van gediend was dat ze in en aan de fiets zaten, heb ik ze naar huis gestuurd. Ze zullen zich de volgende keer wel twee bedenken voordat ze het weer doen.

Sinds vorige week heb ik ook last van een aanlopend achterwiel. Ik dacht eerst dat het het getik van het derailleur was, maar het is toch echt een licht schurend geluid, net alsof er een slagje in het wiel zit. Als ik een bocht naar rechts maak, is het minder/weg. Bij een bocht naar links blijft het aanwezig. Ik kan op de band zo snel geen schuurplek ontdekken.
Ik heb al zonder bagage gereden, omdat ik vermoedde dat ik teveel naast het achterwiel stouwde. Dat bleek het echter niet te zijn.
Ik heb wel een gaatje in de wielkast aan de linkerzijde ontdekt, dus er is daar ook al eens wat tegen het wiel geschuurd.
Ik begin nu te vermoeden dat het door mijn gewicht komt (hoewel dat nog steeds omlaag gaat). Als ik het wiel nl ronddraai als het vrijhangt hoor ik niets.
Als ik de fiets vooruit duw terwijl ik er naast sta, hoor ik ook niets.

Ik heb de komende weken de tijd om uit te vinden wat het schuren is, hopelijk vindt ik het voordat de band het opgeeft.

zaterdag 27 juni 2015

Laatste puntjes aangepakt

Ik ben vandaag bij Velomobiel geweest, en zij hebben de laatste puntjes aangepakt. 
- De schokbreker is gesmeerd met dik vet, en is nu kreunvrij...
- het stuur is wat rechter gezet
- er is een tilbeugel aan de achterzijde gemonteerd.
- en het belangrijkste, de versnellingen zijn goed afgesteld. 
Het bleek dat de bevestiging van de achterderailleur iets verbogen was. Hierdoor was het niet mogelijk om deze correct af te stellen.
Ik heb nu een erg fijn rijdende fiets, vanmiddag ben ik met de wind in de rug, met een gangetje van ca 43km/u heerlijk naar huis gereden.

Ik begin de fiets ook steeds beter te begrijpen. Bochten worden soepeler genomen, schakelen gaat meer automatisch.... Ik voel me af en toe net een formule 1 coureur.

En daar loert het gevaar. Afgelopen week al een paar keer een bijna "op 2 wielen momentje". En vanmiddag was het echt raak. Ik kwam een bocht om, en, waarschijnlijk omdat hij nu goed schakelt, had ik even niet in de gaten hoe hard het ging.
Ik voelde de rechterkant langzaam omhoog komen en even blijven hangen..... Gelukkig kon ik mijn gewicht wat verplaatsen, en landde de gele snuit weer netjes op de wielen..... Dat moeten we in de toekomst maar niet weer doen. Er zitten al de nodige krassen op de zijkant, maar het was niet de bedoeling om daar nog een flinke striping aan toe te voegen.

Qua conditie gaat het ook de goede kant op, ik voel me beter, heb continu honger, maar ben intussen al mooi bijna 10kg lichter! Kijk, dat schiet op. Afvallen, conditie opbouwen, lekker buiten bezig zijn, soms snap ik niet waarom niet meer mensen een velomobiel hebben. (Alhoewel een open ligger met dit weer wel erg lekker is, weet ik uit ervaring.).


dinsdag 23 juni 2015

Het begint weer te lopen (fietsen)

Vorige week stond in het teken van het vervangen van de tandwielen en veel afspraken buiten de deur op het werk.
Vandaar dat ik maar 1 keer op de fiets naar het werk geweest ben. Dat was gelijk weer even afzien. De conditie is dan toch gelijk minder als je een tijd niet gefietst hebt.

Deze week ben ik goed begonnen. Gisteren en vandaag lekker gefietst. Vandaar ging het wat lekkerder dan gisteren, en dat wijt ik dan maar aan de gewenning.

De afstelling van de versnelling is nog niet optimaal. Op het 7e en 8e blad achter slaat de ketting door.
Ik ben er echter achter dat ik, door het iets verdraaien van de shifter de juiste versnelling vast kan houden.
Zaterdagmorgen ga ik naar Dronten om dit correct af te laten stellen. Het lukt mij en Wim niet om die afstelling perfect te krijgen.
Ik rijd nu met de standaard tandwielverhouding voor van velomobiel, en dat bevalt wel goed. Ik heb nu voldoende versnellingen, en ik heb voor mijn gevoel ook een goed bereik. Het grote tandwiel ligt nu op de plank, en mogelijk ga ik die nog eens gebruiken in de toekomst.

Tot nog toe houdt de fiets zich verder prima, en ik heb tot mijn verbazing nog geen lekke band gehad. Ik bedenk me nu net echter dat dit schrijven nstuurlijk de goden verzoeken is.........

Intussen heb ik ook het maxi scherm weer verwijderd. Het houdt de wind perfect uit de kuip, maar het is erg krasgevoelig. Doordat je er doorheen kijkt zorgt dit met name smorgens voor slecht zicht. Tel daarbij op dat het snel aandampt (ik hijg er steeds tegenaan) en het zicht wordt gevaarlijk minder.
Ik heb op basis van dit maxi scherm een kleiner scherm geknipt, en dat voldoet beter. Het blijft tussen de spiegels, en is hoog genoeg om wind grotendeels over me heen te leiden. Het volgende scherm wordt nog iets hogere en wat breder, want ik heb nu weer last van windgeruis.

zondag 14 juni 2015

onderhoud

Afgelopen week ben ik bezig geweest met het verder afstellen van de fiets aan mijn voorkeuren. Er komt nog een tweede spiegel op, de handvaten zijn vervangen, en de tand wielen moeten aangepast worden.


Hierbij ben ik tegen wat problemen aangelopen. Voor zitten 3 bladen gemonteerd.
het tweede (42tands) blad is versleten, dus die wilde ik vervangen. Van Wim had ik al een 52 tands blad gekregen, en die dacht ik wel even achter de 60 te monteren. Gaandeweg blijkt dit echter niet zo eenvoudig.
beide blad zijn zo groot dat er nauwelijks ruimte is voor de derailleur. Daarnaast is de sprong van 52 naar het kleine blad zo groot dat de ketting er snel afspringt. Verder heer de ketting bij klein voor en achter zoveel dat hij vastloopt. (te lang?)


En natuurlijk heb ik weer niet goed opgelet, waardoor het lijkt af de tandwielen niet lekker op elkaar passen.
Vrijdag had ik in mijn optimisme een ander tandwiel gekocht, de enige in voorraad was een 39, maar dat kan vlgs mij ook wel. Maar natuurlijk.... Er zit een kleine opening in het tandwiel, en dat betekent dus dat de crank eraf moet. Op zich geen groot probleem als je het juiste gereedschap hebt.... En dat heb ik dus niet.
Dus moeten we deze ook lenen.


eerst het probleem met de tandwielen maar eens oplossen, met een beetje geluk zonder de crank te verwijderen.
Volgens mij is 60-52-....(standaard klein) wel te doen, alleen schakelt het niet. Ik verwacht echter niet dat ik het kleinste blad vaak zal gebruiken, dus die zou kunnen vervallen.
of zou 60-42-... Beter zijn?  (vlgs mij schakelt dat ook niet op het kleinste blad.)
het 60 blad bevalt goed, zeker bij afdalingen en als de wind in de rug zit.. Zou ik met een 52 blad veel inleveren??
 

zondag 31 mei 2015

De eerste week fietsen

Zo,

De eerste werkweek waarbij ik op de fiets gegaan ben zit erop. Nog geen volledige week, want pinkstermaandag en vrijdag ben ik niet op de fiets gegaan.

De eerste omdat ik toen vrij was. De tweede omdat ik s'avonds nog een afdanspresentatie had in de dansschool. We mochten voor het eerst alleen de vloer op, en dan wil natuurlijk wel goed voor de dag komen.

Maar, zoals gezegd, de rest van de week wel. En dat is niet tegengevallen.
De fiets heeft zich goed gehouden. Het schakelen gaat nu lekker.
Wat ik echter belangrijker vind is dat ik s'avonds nog puf heb om wat anders te doen (danstraining gaat gewoon door). Dat was met de alleweder wel anders.
 De komende week ga ik rustig verder. De kinderen lopen s'avonds de avondvierdaagse, dus ik moet even rustig aan doen. (ik loop 2 avonden mee als begeleider).
Ik wil wel proberen de hele week op de fiets te gaan.

De bestelde onderdelen zijn ook binnen, en deels gemonteerd, (maxivizier, beugel, spiegel). De rest volgt de komende weken.

Vandaag gaan we weer een wedstrijd dansen, en hopen dat het goed gaat. Mogelijk heb ik dan morgen wel wat moeite om mijn bed uit te komen en me in de fiets te laten zakken......

maandag 25 mei 2015

water onderweg

Met de komst van de Quest dient zich een nieuw probleem aan.
In de alleweder had ik altijd mijn bidon bij me. Door het zeiltje had ik altijd genoeg ruimte om deze aan mijn mond te zetten entertainment drinken. Even de rits een stukje los, en ik kon drinken.

Vanwege de schuimkap op de Quest wordt dat lastig, er is maar een kleine opening, en aangezien mijn hoofd en nek daar ook al doorsteekt, kan daar niet nog een hand/arm en een bidon door.

Ik ben nu aan het kijken naar een camelbag, maar het blijkt lastig om er een te vinden. Ik kom alleen maar rugzakken tegen, en dat lijkt me minder praktisch.

zaterdag 23 mei 2015

onderdelen en fijn ritje

Vandaag ben ik rond de middag even naar Dronten gereden en heb daar even kort met Theo gesproken. Hij was alleen, en het was verbazend rustig. Ik had verwacht dat het vol zou staan met mensen die wachten op reparaties of andere onderdelen nodig hadden. Dat was dus niet het geval.

Ik heb een aantal onderdelen meegenomen:

  • Elleboogsteunen
  • Andere schoudersteunen 
  • Extra spiegel
  • Extra beugels voor bij de spiegels. Hier komen in de winter extra lampen op.
Theo heeft ook even gekeken naar het ketting probleem, en hij verwacht dat het aan de lengte ligt. De ketting kon wel eens te lang zijn. Dit zou wel verklaren waarom hij in de hogere versnellingen gaat doorslaan.
De ketting zelf was nagenoeg nieuw, en ook nog bijna niet versleten.

Ik ga komende dagen het tweede kettingblad te vervangen door een andere. Die had ik al van Wim meegekregen.

De terugweg lekker rustig aan gedaan
 Bij thuiskomst was mijn vrouw nogal verbaasd. Of ik niet naar Dronten geweest was......

Inmiddels al wel bijna 100km gereden.

vrijdag 22 mei 2015

Shake down rit

Vandaag ben ik op de fiets naar het werk gegaan.
Gisteren heb ik met Wim overlegd wat het probleem kon zijn met de doorslaande trappers. Nu blijkt het zo te zijn dat hij altijd op het grootste blad reed, en ik heb woensdag op het middelste blad gereden. Na een korte inspectie was het probleem dan ook vrij snel gevonden, het tweede tandwiel is versleten.....

Gisteren voor ze zekerheid even een kort rondje gemaakt om te testen, en zowaar, de fiets gedraagt zich voorbeeldig. Voor dus 62 tands blad aanhouden. Ik kan in de laagste versnelling toch nog fatsoenlijk wegrijden, en hellingen zijn ook prima te nemen. (Heb er 2 op mijn woonwerkroute)

Zoals gezegd vanmorgen dus op de fiets naar het werk. De rit duurde uiteindelijk 36min, en dat is net zo snel (of langzaam) als met de alleweder. Het stuk Kampen uit, en Zwolle in zijn hier debet aan.

Ook vanmorgen heb ik me weer schuldig gemaakt aan RISsen. Ik reed een wielrenner achterop, en hij  zette de achtervolging in toen ik hem rustig voorbij reed. Toen kon ik het niet laten. Met de tong op de schoenen reed hij me uiteindelijk voorbij westenholte (fietsersbrug) voorbij.

De terugweg heb ik wat uitgebreider gemaakt. Ik heb de route Zwolle, Wezep, Oldebroek, Elburg Veluwemeer, Kampen gevolgd.

In Wezep heb ik gekozen voor de route over het industrieterrein. Wat een rot route is dat. Het eerste deel (nog in ontwikkeling) is prima. Zodra je echter bij de bestaande bedrijven komt gaat het fietspad over in een tegelpad waar bijna geen tegel vlak ligt. Ik was blij dat ik weer op de Kamperstraatweg reed richting Oldebroek.

In Elburg nog even een bijna aanrijding gehad met een fietser van het type " alleen op de wereld". Hij kwam me tegemoet, en ik wilde oversteken. Het fietspad lag daar rechts van de weg net na een rotonde.  Omdat er nog meer fietsen achteraan kwamen, en de opstelplaats voor het oversteken van de weg niet zo lang was, dwong hij me uiteindelijk om achter hem langs het gras in te rijden. Dus dat betekende achteruit flintstonen, en laten rollen, en weer klaar gaan staan om de weg over te steken.

De route verliep verder prima, alleen op het fietspad vanaf Elburg naar Kampen (betonplaten) merkte ik dat versnelling 8 ook doorsloeg. Mogelijk heeft dit met de afstelling te maken, aangezien Wim onlangs de complete cassette vervangen heeft, dus slijtage lijkt me niet waarschijnlijk.

Ik heb bewust de lange rit gemaakt, zodat ik de pijnpunten van de fiets goed in beeld zou krijgen. Ik heb gemerkt dat als je langer in een fiets zit, je vanzelf punten gaan opvallen. Zo ook in dit geval, en dit resulteert in het volgende "to do" lijstje:

  • Een groter scherm monteren. Het windgeruis is behoorlijk, en irriteert me op den duur. Ik ga het maxivizier van Wim Schermer proberen.
  • De schoudersteunen zitten niet lekker, en na enige tijd heb ik ze zelfs helemaal verwijderd. Ik moet nog wel wat vinden tegen de scherpe rand.
  • De gripshifters pikken, dus die gaan we binnenkort vervangen.
  • De stormstrip laat los, dus die gaan we ook vervangen
  • De zitpositie wil ik ook nog eens nalopen, ik tik nu net met de knieën tegen de afdekking, en ik heb het idee dat ik wel erg laag zit.
  • Ik wil ook aan de rechterzijde een spiegeltje.
Vanavond ben ik begonnen met de grote schoonmaak van de fiets. Ik heb mezelf aangewend om bij de aanschaf van een auto of ander vervoermiddel deze eerst eens grondig schoon te maken. Op deze manier leer je (in dit geval) de fiets goed kennen, en zie je gelijk of er nog aanpassingen gewenst zijn.

Tot slot nog een foto van de fiets zoals hij nu is. Ik wil voorlopig niet te veel aanpassen. Alleen zullen er ws wat reflecterende accenten in blauw bijkomen. Verder blijft het uiterlijk de komende tijd op een zogenaamde Ratrod lijken (van buiten afgeleefd, onderhuids perfect).

Met de racekap 

De binnenzijde 

En zonder racekap


donderdag 21 mei 2015

Eerste rit met quest 257...... Een ramp

Vandaag was het zover, om 16:00u zou ik mijn quest ophalen bij Wim zijn werk.
Na een stevige wandeling van ca 20 min was ik bij Wim zijn werk.

Samen hebben we de quest even nagelopen, en toen was het tijd om te passen en de spullen in de fiets te leggen. Blijkbaar hebben Wim en ik dezelfde beenlengte, want de trapas lijkt goed te staan. Dit betekent dat de extra schakel die Wim voor de zekerheid gemonteerd had niet nodig was. Die kan er dus weer tussenuit.

Na een rondje door de parkeergarage is het tijd om richting Kampen te gaan. Na een laatste groet van Wim ben ik kalmpjes op Kampen aan gereden door de binnenstad van Zwolle.

Ik merk gelijk dat de draaicirkel in de stad wel even oppassen is, evenals het schakelen bij verkeerslichten. In de alleweder was ik gewend te schakelen als ik stilstond. Dat kon ook vanwege de naafversnelling.
De quest heeft deze echter niet, dus dat is even wennen, en schakelen voor ik stilsta.

Al na 1 km heb ik het gevoel dat er iets niet klopt. Het schakelen gaat gepaard met veel kabaal, en bij elke hobbel verspringt de versnelling.
Ik besluit mijn bekende route te volgen langs de kwikfit, en dan parallel aan het Kamper lijntje richting Scania te rijden.
Als ik onderaan de brug bij Scania de bocht om kom, en voor het verkeerslicht moet stoppen gaat het mis.
Ik vergeet terug te schakelen, en daarbij neem ik de bocht naar verkeerslicht ook nog eens te ruim.
Ik sta hopeloos vast, midden op het fietspad!!

Met wat gemopper probeer ik mijn voeten uit te klikken, maar de pedalen die Wim gemonteerd heeft zijn al een tijd niet gebruikt, en lijken niet van plan mee te werken.
Uiteindelijk lukt het me mijn linkervoet uit te klikken, en ik probeer door wat heen en weer te flintstonen de fiets langs de geleider te sturen, zodat ik de weg kan oversteken. Dit lukt na enige minuten.

Terwijl ik wacht voor het licht, komen er meer fietsen achter en om mij heen staan. Als het licht op groen springt probeer ik heel voorzichtig vaart te maken. De fiets lijkt dit echter niet te waarderen, en onder een luid geraas loopt de ketting er aan de voorzijde af. Grmbl........

Intussen begin ik echt kwaad te worden, en met enig gevloek lukt het me om mijn rechterschoen, die nog steeds ingeklikt zit uit te trekken, en uit te fiets te klauteren.
Met 1 schoen en 1 sok trek ik de fiets achteruit bij het verkeerslicht vandaan, om op een rustiger plek de schade op te nemen. Blijkbaar doe ik daarbij ook iets niet goed. De ketting zit nu ook nog eens muurvast in het achterderailleur. Ook dat nog.

Uiteindelijk krijg ik de ketting er weer op, en door de kap aan de achterzijde te verwijderen lukt het me ook om de ketting er daar ook weer op te krijgen. Gelijk alles maar op het lichtste verzet gezet, anders heb ik straks weer een probleem.

Hierna lukt het me met veel moeite en kabaal om de brug over te komen. Door Westenholte gaat het weer mis, en weer loopt de ketting er voor af. Het lukt me nu echter om zittend in de fiets de ketting er voor weer op te krijgen.

Ik wil nu nog maar 1 ding, en dat is zo snel mogelijk naar huis.....
Tot overmaat van ramp wordt ik ook nog ingehaald door een racefietser....... Het zal me toch niet gebeuren.

Westenholte uit blijf ik even wat verder achter hem rijden, aangezien ik de ketting nog steeds niet vertrouw.
Zodra ik echter bij sHeerenbroek ben, heb ik er weer wat vertrouwen in, en gaat het gas erop.
De racefietser kijkt intussen continu waar ik blijf.
Rustig maar jongen, ik kom eraan, en je hebt geen schijn van kans.....

Ik ben boos, heel boos. En dan ga ik door. Ik vlieg de racer met een behoorlijke vaart voorbij, en zie hem vertwijfeld kleiner worden in mijn spiegel.
Gelukkig gaat het de rest van de rit verder goed met de ketting, maar voordat ik ermee woonwerkritten kan maken, moet dit probleem opgelost worden.


vrijdag 15 mei 2015

Het is bijna zover

Het is bijna zover. Aanstaande woensdag ga ik de quest ophalen bij Wim. Ik had de fiets al eerder op kunnen halen, maar vanwege mijn agenda lukte dat niet. (vakantie, een aantal danswedstrijden enz.)

Het is de bedoeling dat ik rond 16:00u naar Wim toe ga in Zwolle. Dat is ca 25 min lopen vanaf mijn werk. Dan gaan we de afstelling controleren, en dan kan ik als het goed is naar huis fietsen.

Afgelopen woensdag heb ik al een aantal onderdelen opgehaald, omdat alles ineens meenemen in de Quest niet gaat.


maandag 4 mei 2015

wachten duurt lang.....

Het wachten op de Quest duurt lang, heel lang.
Het weer is goed, ik wil fietsen.... Maar zonder fiets gaat dat niet.......

Door een aantal onverwachte uitgaven was het zelfs even onzeker of de aankoop wel door kon gaan. Gelukkig lijkt het erop dat het toch goed gaat komen.
Wim had al aangeboden de Quest eerder op te halen, maar het gezin heeft soms voorrang bij uitgaven.

Het hoort erbij, en het is niet anders, maar
maar ja, wachten blijft lang duren.

woensdag 15 april 2015

Afscheid van de gele snuit

Het is zover. Maandagavond is de alleweder opgehaald door de nieuwe eigenaren. vanaf nu rijdt hij rond in de omgeving van Olst-Deventer.


Voordat de fiets opgeladen is, heb ik nog even een laatste check gedaan, of alles vast zat en in orde was. Natuurlijk was dit het geval, want ik gebruik de fiets zo vaak mogelijk.


Ik heb de fiets uiteindelijk ruim 7 maanden gehad. In die 7 maanden heb ik vooral veel gedaan aan de fiets qua onderhoud en verbeteringen. Vanaf december kon ik eindelijk lekker fietsen.
Dit is me zeer goed bevallen ondanks de kou. Natuurlijk weet ik niet hoe het rijdt in sneeuw, maar ik weet ook niet of we dit nog gaan krijgen de komende jaren.
Ondanks dat ik altijd behoorlijk moe was als in gefietst had, had ik wel altijd een voldaan gevoel.


Rustig fietsen is mij nog nooit gelukt, op de een of andere manier wil ik steeds sneller. Bochten, slechte wegen, drempels. De alleweder nam ze altijd met groot gemak. De op- en afrit van de bruggen op mijn woonwerk route waren helaas minder. Dit komt door het wat hoge gewicht (incl mijn belading en mijn eigen niet geringe gewicht) en omdat een ligfiets/velomobiel nu eenmaal niet lekker is voor heuvels. Er zijn genoeg mensen die hier anders over zullen denken, maar ik vind het een van de mindere punten van een ligfiets/velomobiel.


De volgende eigenaar heeft er een mooie fiets aan.......


Het wachten is nu op mijn "nieuwe" gele snuit. De verwachting is dat deze rond eind mei beschikbaar is.

vrijdag 10 april 2015

Zomers warm

Vanwege het mooie weer dat was voorspeld, besloot ik gisteren om vandaag te gaan fietsen.
Dit ondanks een vervelende keelontsteking/verkoudheid, die me wat beperkt in mijn conditie.

Natuurlijk zou ik rustig aan doen (beloofde ik mijn vrouw), en ja, ik hoefde immers niet perse op tijd op het werk te zijn, dus er was totaal geen haast. Normaal ben ik de vrijdagmiddag vrij vanaf ca 13.00u. Als ik nu wat later zou wegrijden, kon ik deze tijd 's middags weer inhalen door wat langer te werken.

Vanmorgen lukte het me uiteindelijk om weg te komen van huis (8.00u ipv 6.45u). Het resultaat hiervan was dat ik tussen de scholieren naar Zwolle moest rijden. Aangezien deze jeugd gewend is om breeduit over het fietspad te rijden, zorgde dat voor wat oponthoud. (afin, ik moest toch rustig aan doen.....).
In 's Heerenbroek kon ik eindelijk inhalen over een strook parkeerplaatsen tussen fietspad en rijbaan.
De rest van de weg heb ik voor mijn gevoel lekker gefietst. Ik merk echter wel dat ik nu toch weer last van mijn billen krijg. Het besluit om de alleweder weg te doen blijkt dus toch de juiste te zijn. Hij is echt net een maatje te klein voor me. Mijn gemiddelde vanmorgen was 24,7km/h.

Vanmiddag om 14:00u ben ik weer van kantoor weggereden. Toen ik weg wilde gaan kwam ik een collega tegen die wel erg benieuwd was naar de alleweder, en even wilde kijken. Natuurlijk blijft het dan niet bij kijken alleen. Hij heeft ook een paar rondjes over het parkeerterrein gemaakt.

















Volgens mij zit hij nu nog te grijnzen....

Omdat het erg mooi weer was, heb ik besloten om weer via Wezep naar huis te toeren......
Nou ja, toeren. De snelheid ging al rap weer omhoog richting 30-32. Ik ging ervan uit dat ik dit niet lang vol ging houden, maar pas bij "de Zande" begon ik echt moe te worden.
Dwars door Wezep heen is een erg leuk stukje, maar echt opschieten doet het niet. Bovendien rammelt het behoorlijk. Misschien dat ik de volgende keer via het industrieterrein ga, daar ligt mooi strak asfalt.....

Toen ik thuiskwam had ik er bijna 21 km op zitten, met een gemiddelde van 27,9km/h. (Ja ja, ik zou rustig aan doen hé?). Niet slecht, aangezien er al een aantal danstrainingen in de benen zitten. Daarnaast ben ik al een week bezig met het aanpassen van de tuin, en het plaatsen van een nieuwe schuur. Hiervoor is woensdag de schuur bij iemand afgebroken (incl straatwerk en fundering) en deze wordt de komende weken bij mij thuis weer opgebouwd door ondergetekende. Er zit dus nog een training aan te komen.
Om het feest compleet te maken hebben we volgende week zondag ook nog een danswedstrijd, dus ik moet wel met beleid werken....

woensdag 1 april 2015

De quest is door de kerk.....

Zoals bekend speur ik al enige tijd internet af naar een quest of strada. Deze zoektocht heb ik ook hier in mijn blog gedeeld. Zeker na mijn proefrit van zaterdag stond het vast dat het een Quest (of strada) moest zijn die de alleweder ging opvolgen.
Van alle kanten heb ik tips en adviezen gekregen, waarvoor ik iedereen wil bedanken.

Via Velomobiel kwam ik op het spoor van een rode quest met schade. Via ligfiets.net kwam ik op het spoor van witte in Limburg. Beide fietsen ca 10 jaar oud, en technisch in goede staat. De rode moet nog weer in elkaar gezet worden. Van de witte was de aandrijving aangepast, wat mij een minder goed gevoel gaf. Beide waren kanshebbers, maar beide zaten ook aan de bovenkant van mijn budget. Indien er toch een aanpassing noodzakelijk was, had ik een probleem.
Ik bleef twijfelen en afwegen.

Uiteindelijk kreeg ik vorige week een mail van iemand die zijn quest te koop aanbood. Het was een 26inch quest, die op zijn zachts gezegd goed gebruikt was. Dit was hem aan de buitenzijde aan te zien. Er werd me echter verzekerd dat hij technisch in zeer goede staat was. Alles wat vernieuwd kan worden, is ook vernieuwd. De quest was klaargemaakt voor een grote reis, maar uiteindelijk bleek de monstertocht niet haalbaar. De fiets is echter al wel klaar.

Bij een aantal van de lezers zal er nu een lichtje gaan branden. De velomobielwereld is vrij klein, en een aantal van jullie zal de huidige eigenaar ook wel kennen. Het betreft nl quest 257 van Wim Rutten.


Vanmiddag heb ik de fiets in het echt bekeken en Wim gesproken. Het totaalplaatje klopte en het klikte goed tussen Wim en mij, waardoor we het uiteindelijk eens werden over een prijs.
Ik moet nog wel even geduld hebben tot de nieuwe fiets van Wim gereed is.

Als ik de fiets heb, ga ik me rustig verdiepen in het opknappen van de buitenzijde.

Helaas ben ik niet zo goed in wachten.........

vrijdag 27 maart 2015

oh jee, Ik ben besmet

Vanmiddag was het zover, ik mocht een proefrit maken in een oranje carbon quest. Ik was de hele morgen al wat zenuwachtig, je krijgt tenslotte niet iedere dag de kans om in een nagenoeg nieuwe velomobiel te rijden.

om stipt 13:00u stond ik bij Velomobiel. Allert had de quest al nagenoeg op maat gezet, zodat ik al vrij snel klaar was om te vertrekken. Na even gehannest te hebben met het instappen (grote voeten, een klein instapgat, en de angst om wat te beschadigen) zat ik uiteindelijk in de fiets.

Wauw, dat past perfect, alles zit goed, het zitje ligt prima. Met mijn schouders kom ik netjes onder de rand uit. Je merkt aan alles dat het net wat meer ruimte geeft dan de Alleweder.

Na me even omgekleed te hebben (mijn fietskleding zit wat lekkerder) was ik er klaar voor. Allert gaf me nog de tip om mijn pet even goed vast te zetten, zodat ik hem niet kwijt zou raken.
De eerste meters gaan nog wat onwennig, er zitten geen SPD-pedalen in, dus ik kan mijn schoenen niet inklikken. Daarnaast zorgt de versnelling voor wat problemen. Ook is de afstelling niet helemaal optimaal, want mijn knieën tikken steeds tegen de kap aan.

Ik heb eerst maar eens de weg langs de akkers opgezocht, zodat ik alles in alle rust eens kon bekijken. Terwijl ik me verder aan het verdiepen was in de onderdelen van de fiets, en mijn telefoon aan het instellen was, merkte ik niet dat ik ongemerkt vooruit geblazen werd door de wind...... alweer wauw.

Ik heb eerst een rondje langs het industrieterrein gemaakt, om te wennen aan de fiets, en de versnellingen. Vervolgens ben ik op weg gegaan naar Kampen.
Zoals altijd probeer ik ook nu weer rustig aan te doen....alleen gaat dat nu met 38km/h in plaats van 22!!!

Op de vlakke weg buiten Dronten wilde ik ondanks de wind eens kijken wat ik kon qua snelheid. In een mum van tijd zat ik op 47km/h, zonder het idee dat ik me enorm in hoefde te spannen. Een geweldige ervaring.

De rest van de weg naar Kampen heb ik met een glimlach afgelegd. Alles gaat makkelijk en comfortabel. Bij het AZC bij het Vossemeer rijdt aan de andere zijde van de weg een blauwe quest weg. bij de brug claxoneren we even naar elkaar als groet.

Het eerste obstakel is een verkeerslicht, waar ik op moet drukken. Dus moet de schuimdeksel los, en met wat kunst- en vliegwerk lukt het me het knopje in te drukken. Dat gaat in de alleweder beduidend eenvoudiger....

Thuisgekomen is onze jongste dolenthousiast, zowel over de kleur van de fiets, de vorm en de claxon. Ik kom er dan ook pas achter dat er remlichten op de quest zitten. die blijven echter ook branden als de fiets op de handrem staat, en dat lijkt me niet goed. Het lukt me echter niet om deze uit te schakelen, zodat ik uiteindelijk besluit een steen achter het wiel te leggen. binnen wacht me een lekkere kop koffie.

Na de koffie wordt nog even geprobeerd of de fiets goed in de voortuin geplaatst kan worden, en of hij in de achtertuin kan komen via de steeg. Dit blijkt uiteindelijk verrassend eenvoudig. Alleen de draai de tuin in lukt niet. Dit is echter geen probleem, aangezien het hekje toch vervangen moet worden. Dit kan dan gelijk aangepast worden.

Voordat ik vertrek maakt mijn vrouw nog gauw even een foto, en dan ga ik weer op pad.


Om de inzetbaarheid goed te kunnen beoordelen rijd ik eerst een stuk door de stad. Hier zitten een aantal doorsteekjes bij, en krappe bochten. De Quest rondt ze allen zonder problemen.

De terugweg verloopt zonder noemenswaardige problemen. er is alleen een wegwerker die afval opruimt net achter het bos voorbij de kruising aan het werk. Het licht staat op groen, dus ik hoef niet af te remmen. ik claxoneer netjes om hem te waarschuwen, en hij reageert ook. Alleen niet zoals ik verwacht. in plaats van aan de kant te gaan draait hij zich om, en steekt hierdoor zijn grijpertje precies voor mijn gezicht. Ik kan hem maar net ontwijken, en ga vol in de remmen. Hij schrikt zich een hoedje en verontschuldigt zich netjes. Hij had niet verwacht dat ik met deze snelheid aan zou komen (hoezo, ik reed maar 38...).

De terugweg heb ik wel de hele weg de wind tegen, maar toch lukt het me om de snelheid rond de 35 te houden.
Dan ben ik helaas alweer in Dronten en zit de proefrit erop. Ik ben uiteindelijk 1,5 uur weggeweest.








Conclusie:
Een Quest is zeker een waardig vervanger voor de Alleweder. Ik moet echter ook reëel zijn, met mijn budget kom ik natuurlijk niet in een nieuwe Quest terecht.
De draaicirkel valt me 100% mee (de quest had wel hele smalle bandjes), en ik kan de fiets in de achtertuin krijgen.
 Het valt me wel op dat ik het kouder had in de Quest dan in de Alleweder. dit komt ws doordat ik me wat minder in hoef te spannen.

Ik ga dus sparen voor een quest!
Velomobiel heeft nog een mooie rode staan met schade. Deze moet ik dan echter nog wel klaar maken.
De witte die in Limburg staat komt ook weer boven drijven. In een overleg met Theo gaf deze aan dat de aandrijving vrij eenvoudig orgineel te maken zou moeten zijn. Hij vond wel dat die er nog netjes uitzag (het betreft Quest 99).

maandag 23 maart 2015

Ontwikkelingen

Soms kom je ineens tot de conclusie dat je het helemaal anders wilt gaan doen.
Deze keuze heb ik vorig jaar reeds gemaakt door meer te bewegen (4keer per week wedstrijdtraining van ballroom dansen, en daarnaast zo vaak mogelijk hardlopen en/of fietsen).

Om die reden heb ik destijds een Optima Condor ligfiets aangeschaft. Hiermee heb ik veel plezier gehad, tot ik afgelopen zomer tegen de Alleweder aanliep. Dit was een buitenkans, dus daar hoefde ik niet lang over na te denken.

Nu doet zich een soortgelijke kans voor. Ik ben bezig met 2 questen, die beide bereikbaar zijn qua budget.
Aangezien ik nog nooit in een Quest gereden heb, heb ik voor vrijdag een proefrit gepland in een Quest via velomobiel. Er zijn nl een aantal zaken waar ik me zorgen over maak:
  • De wendbaarheid van de Quest. De Alleweder is extreem wendbaar, en ik merk dat ik steeds makkelijker stuur (en ook steeds wilder. Ach dat bochtje kan ik wel nemen met deze snelheid....) ik vraag me af of een Quest ook zo vergevingsgezind is.
  • De lengte van de Quest. Bij mij thuis moet ik een steeg in met een haakse bocht. Met de Alleweder past dat, maar ik betwijfel of dit met de Quest ook kan. Mogelijk moet deze dan altijd in de voortuin staan.
Een alternatief voor de Quest is dan een strada. Wat minder snel, maar wel veel wendbaarder. Het probleem van een Strada is echtere dat deze tweedehands bijna niet te vinden zijn. (En dan komt mijn budget ook weer om de hoek. Ook in een Strada heb ik nog nooit gereden. Ook daar wil binnenkort toch eens een proefrit mee maken. Velomobiel verhuurt beide niet, maar een proefrit is wel mogelijk. Ik denk echter dat het niet mogelijk is om tijdens de proefrit naar Kampen te rijden, om daar te kijken of de fietsen de steeg in kunnen.

Nu zal men zich waarschijnlijk afvragen waarom ik nu toch aan het kijken ben naar een ander velomobiel, terwijl ik net de alleweder klaar heb. 
Omdat ik vrij lang ben, pas ik net lekker in de alleweder. Vorige week heb ik echter gemerkt dat ik toch vrij snel last krijg van mijn onderrug en billen. De zitpositie is goed, maar blijkbaar net niet optimaal. Theo had me al gewaarschuwd hiervoor, maar ja. Ik was eigenwijs, en hoopte dat het kon.
Nu is het niet zo dat ik niet meer kan fietsen in de Alleweder, in tegendeel, maar ik ben wel aan het rondkijken. Ik merk dat mijn lichaam het nog niet aankan om dagelijks met de Alleweder te forensen. Dit zal aan mijn conditie en gewenning liggen. Ik vermoed echter dat het ook te maken heeft met de net niet optimale positie en houding in de Alleweder.

Misschien dat er voor de zomer dus wel een andere velomobiel bij huize van Dijk staat, hoewel de prijzen wel erg bepalend zijn voor de keuze. Ik blijf het gewoon een vreemd idee vinden dat ik voor een tweedehands Quest bijna meer moet betalen dan voor mijn Renault Espace....

zondag 8 maart 2015

voorjaar en langste rit tot nu toe.

Vandaag was de hele familie vrij, en met dit mooie weer roept dit natuurlijk om buitenactiviteiten. Omdat vrouwlief dienst heeft van de brandweer betekent dit dat we veel rondom huis moeten doen. Ze moet immers binnen 4 minuten op de brandweerkazerne zijn....

Na ons middagmaal in de tuin hebben we even heerlijk zitten kletsen. De kinderen hebben heerlijk met de andere kinderen in de buurt gespeeld.
Omdat het echter zo mooi was wilde ik fietsen, en liefst ook een beetje ver. De kinderen redden zich wel als vrouwlief weg moet, en de buren zijn ook thuis. Dus ik kan weg, zonder dakje vanwege het mooie weer.

Mijn plan was om een rondje Veluwemeer te maken, dwz van Kampen naar Elburg via het Veluwemeer, en vandaar naar Wezep, en zo weer richting Kampen. Na even getwijfeld te hebben of ik nu eerst naar Wezep of eerst naar Elburg zou rijden werd het Elburg.

Natuurlijk ging ik weer wat te vlot van start. Nadat ik weer een stoepje op een haar na gemist had, heb ik mezelf bewust een rem opgelegd. Ik wilde tenslotte ver fietsen, en dan moet je rustig opbouwen. Op deze manier ben ik op mijn gemak (ca 26-27km/h gemiddeld) naar de Roggebot gereden. Vandaar kun je langs het Veluwemeer rijden, over een betonpad.

Wauw, dit rijdt echter prettig, De snelheid ging hier dan ook al snel omhoog tot boven de 30. Natuurlijk waren er meerdere mensen aan het fietsen, en ik was dan ook blij dat ik mijn Airzound opgepompt had. Na een korte stoot gingen de meesten netjes wat aan de kant om mij te laten passeren. Het laatste stuk voor Elburg rijdt je volledig onbeschut langs de dijk. Ook daar kon ik de snelheid prima vasthouden rond de 30. In de verte kwam de brug van Elburg al in zicht.

Toen ik echter dichterbij kwam schrok ik behoorlijk. Ik had niet begrepen dat de brug voor onderhoud afgesloten was. er was ook geen omleidingsroute aangegeven (de volgende brug is die van Harderwijk, en dat zag ik even niet zitten). Wat nu??
Teruggaan was niet echt aantrekkelijk, hoe lekker het ook ging. Na even nadenken heb ik besloten dat Dronten ook wel aantrekkelijk leek, dus ben ik vanaf Elburg naar Dronten gereden.

Dat reed zelfs nog lekkerder, De wind had ik deels schuin voor/opzij, en het fietspad was mooi vlak. Bij de eerste kruising kwam ik veel te hard aanrijden, (de fietspaden maken bijna allemaal een soort slinger naar rechts en over de weg weer naar links). Het gevolg was dat ik eerst op 2 wielen de ene bocht nam, om vervolgens bijna aan de andere kant van de weg de sloot in te duiken!!! Oeps.......

Dus in het vervolg bij de kruising maar afremmen, ook al komt er geen auto aan. Bij Dronten ging het zo mogelijk nog lekkerder, en van daaraf naar Kampen was de rem helemaal weg. De wind in de rug, de benen lekker warm.  Kom maar op met dat asfalt. Met een gangetje van ca 35-38km/h schiet dat lekker op......

Tot slot nog een klein ommetje gemaakt door het bos, richting Ketelhaven. Het leek een goed idee, maar ik was vergeten dat de weg in het bos bestaat uit een verzakt klinkerpad. Ik werd daar dus ook behoorlijk door elkaar geschud (en bel had ik dan weer niet nodig), en ik werd een beetje bang dat dit wel eens teveel kon zijn voor de oude Alleweder. Straks valt hij nog uit elkaar. Na ca 15min rammelen kom je echter weer op een asfaltweg, en dat reed gelukkig weer beter. Ik heb nog even gecontroleerd of er niets losgerammeld was, of beschadigd, maar dat was gelukkig niet het geval.

 Bij de Vossemeerdijk aangekomen ben ik eerst nog even naar Ketelhaven gefietst, daar ben ik gekeerd, en via de Vossemeerdijk weer rustig op huis aan gereden. Toen de Roggebotsluis weer in zicht kwam begon ik ook wat last te krijgen van mijn billen (net onder mijn rug). Daar lig ik natuurlijk grotendeels op, en ik kom merken dat ik grote afstanden nog niet gewend ben.

Thuisgekomen bleek ik ineens 53km gefietst te hebben, met een gemiddelde van 29km/h (en ik ben niet 1 keer gestopt). Dat geeft dan wel weer een goed gevoel....
Hieronder de route, en wat foto's van onderweg.






















maandag 2 maart 2015

Onstuimig

We zijn weer een aantal dagen verder, en ik heb weer een aantal keren gefietst.

Afgelopen donderdag heb ik op de terugweg een omweg gemaakt. Aangezien ik eerder vrij was heb ik besloten om een omweg naar huis te nemen via Wezep.
Dus, in plaats van rechtdoor naar Westenholte ben ik rechtsaf gegaan, en langs het Vitens kantoor richting Hattem gereden. Het eerste deel was lekker te rijden, tot in Hattemerbroek. Daar vond een scholier het nodig om het gehele fietspad te benutten. Ondanks mijn signaal met de airzound was ze niet bereid aan de kant te gaan (uit alles bleek dat ze me schijnbaar niet hoorde, ondanks de 120db).
Dus moest ik wachten tot het fietspad breder werd voordat ik kon passeren.

In Hattemerbroek begon het vrij stevig te regenen, maar door het dakje heb ik daar weinig last van. Het dak heeft alleen de neiging om op te wippen als de wind van achteren komt. Met een halve spin kan ik hem echter wel vastzetten. Het is niet ideaal, maar het werkt wel.

Door Wezep heen rijden gaat verrassend vlot, voor ik het weet rijd ik op de zuiderzeestraatweg richting Elburg. Daar gaan de hemelsluizen echt open, en het regent even enorm. Gelukkig zit ik lekker weggedoken in de fiets. Het is zowaar gezellig.
Na enige tijd komt de afslag richting Kampen, en het tempo blijft er lekker ik zitten. Helaas ligt het fietspad daar scheef, waardoor ik de rest van de route scheef rijd, en dat is niet fijn. Uiteindelijk blijkt dit een route van ca 20 km te zijn, de langste rit tot nu toe. Bovendien ook nog een snelle, waarbij de snelheid regelmatig boven 30 blijkt te komen.

Vandaag (maandag 2 maart) volgt er weer een onstuimige rit. De heenweg gaat redelijk vlot, de snelheid gaat steeds iets verder omhoog. Op de terugweg wordt bij s'Heerenbroek de lucht bijna zwart, en ik krijg medelijden met de racefietser die al een tijdje voor me rijdt. Het lukt hem al sinds Zwolle niet om mij los te rijden, en het lijkt erop dat hem dat niet lekker zit. Door de tegenwind merk ik dat hij zich behoorlijk kapot rijdt. Als er dan ook nog een felle regenbui met veel wind over ons heenkomt is de snelheid er nagenoeg uit (ook bij mij).

Natuurlijk kom je op zo'n moment ook nog eens een groep schooljeugd tegen die 4 breed over het fietspad waaieren. Blijkbaar heeft de racefietser geen bel, want ik hoor hem naar de jeugd roepen. Natuurlijk geven ze daar geen gehoor aan, dus ik besluit hem te helpen, en geef een paar stoten met de airzound. Dat blijken ze wel te horen, ze kijken om, en gaan zowaar aan de kant zodat we beiden kunnen passeren. Ik rijd rakelings langs 1 van de jongeren heen, als hij door een windstoot opzij geblazen wordt (dat is het gevolg van zijn lage snelheid)

Net buiten s'Heerenbroek besluit ik de racefietser in te halen bij het benzinestation. Het fietspad is daar breder, en passeren is eenvoudiger. Ik zie hem in mijn spiegel kleiner worden. Helaas zorgt de wind er bij mij ook voor dat de snelheid niet meer terugkomt. Bij de brug zakt de snelheid zelfs naar 12km/u.... Als ik eenmaal thuis ben, ben ik behoorlijk moe.

woensdag 25 februari 2015

Wennen.....

Gisteren ben ik weer op de fiets naar het werk geweest. Ik had er echt zin in, en de rit verliep ook voorspoedig.

Na het werk was ik bezig mijn spullen weer in de fiets te zetten (rugtasje met kleren achter/onder de zitting, telefoon in de houder, bidon in de fiets, laptoptas in de bagageruimte.....) toen een van de secretaresses ook naar buiten kwam om naar huis te gaan. Toen ze mij bezig zag, begon ze gelijk te praten.

Ze had zich al een aantal keren afgevraagd van wie toch dat blinkende gevaarte was. ( Mijn reactie: " van mij dus", terwijl ik trachtte mijn laptoptas in de bagageruimte te proppen). Schijnbaar was dat de opmaat naar een vragenvuur, wat ze kwam toen pas echt los. terwijl ze met de fiets aan de hand naar me toe liep vroeg ze of ik het niet gevaarlijk vond......
Oh jee, daar zul je het hebben, dacht ik. Hieronder staat het gesprek wat toen volgde:

Ik: Euhh nee, hoezo?
Zij: Nou, men kan je toch niet zien zo.....
ik: Nou, ik heb anders meer verlichting op de fiets dan welke andere fietser dan ook.
Zij: Ja, maar je gaat zo snel.
Ik: Nou, met deze fiets valt dat wel mee hoor, hij is al wat ouder, en zwaar, dus veel harder dan 25-30 km/u ga ik niet. En een elektrische fiets haalt dat ook.
Zij: Nou ja, dat bedoel ik dus. Je verwacht niet dat je zo snel gaat.
Ik: Dan letten de mensen niet goed op, ze zien immers dat er wat bijzonders aankomt. je ziet 4 lichten op je afkomen, dus dan kun je nagaan dat er "iets" aankomt, en je ziet ook dat het vrij vlot nadert. Ik moet vaak genoeg uitwijken omdat mensen vergeten door te rijden als ze mij aan zien komen.
Zij: Waarom rijd je eigenlijk in zo'n ding?
Ik: Nou, ik moet 16km fietsen, en dit is wel zo comfortabel, je ligt ontspannen, wordt nagenoeg niet nat, hebt minder last van de wind, gaat vrij snel..... Wat moet ik nog meer zeggen?
Zij: Toch lijkt het me raar. Het is maar goed dat ze je bijna niet kunnen zien met dat zwarte kapje erop.

Nou ja.........

Ik heb toen maar niets meer gezegd, en heb haar voor laten gaan de poort uit. Overigens is ze niet de enige die me vreemd aankijken als ik met de fiets kom of ga. De meeste collega's maken er grappen over.

  • Of ik in de racebanaan kom. (jazeker is dan mijn reactie...). 
  • Of ik weer in de boot ga (Nee, wat er zitten gaten in, dus ik zink...). 
  • Staat je badkuip beneden? (Nee, want het water is op....)
  • Kom je er nog wel in en uit? (ja hoor, want ik sport elke keer 16km heen, en 16km terug...).


Ach, ik laat ze maar lekker gaan. Ik stap in mijn fiets en rijd lekker alle beslommeringen van de dag van me af. Mijn lichaam begint er een beetje aan te wennen, hoewel dagelijks heen- en weer rijden nog niet gelukt is.....