eerste lange rit met Quest

Vandaag was het weer eens ouderwets regenachtig weer, echt weer om lekker binnen te zitten.

Dus ook weer om de racekap te testen die ik bij aankoop erbij gekregen heb. Ik had al eerder een route van ca. 50km uitgezet vanuit Kampen, richting de ketelbrug via Dronten, en vervolgens via Schokkerhaven weer terug. Het is wel de langste route die ik tot nog toe gereden heb.

Thuis heb ik eerst een goed ontbijt gehad, en na het smeren van 2 boterhammen met pindakaas voor onderweg en een bidon water voor onderweg, was ik klaar om te vertrekken. Dat mocht ook wel, want het was inmiddels al 12.00u.

In tegenstelling tot wat ik anders doe (nl veel te snel starten) heb ik nu echt rustig aan gedaan. Dat moest ook wel, want het vizier besloeg natuurlijk gelijk, en de regendruppels bleven ook op het vizier staan.

Het blijkt zaak te zijn om zo snel mogelijk te starten, maar wel zo rustig, dat je niet bezweet in de fiets stapt. Anders zit het vizier gelijk dicht, en heb je dus een probleem.

Het volgende probleem dat zich aandient is de stand van het vizier. Helemaal dicht is nu nog veel te warm. Daarnaast beslaat het dan vrij snel. Wat verder open geeft dan ook geen verbetering. Zover open dat ik eronder door kan kijken levert het andere uiterste: ik wordt nat. Dat is nu juist wat ik wil voorkomen. Nu is het nog lekker weer, maar ik kan me voorstellen dat het in de winter niet prettig is om ijskoude druppels in je gezicht te krijgen.

Ook de oplossing die Wim destijds bedacht voor het ontwasemen van het vizier lijkt me niet praktisch. Het water loopt er nl op, en dan zo naar binnen, waardoor het op je buik valt.

Nadat ik de Roggebotsluis over ben, sla ik rechtsaf richting Ketelhaven. Inmiddels regent het behoorlijk door, en ik merk dat als de snelheid omhoog gaat, de druppels deels van het vizier lopen. Rainshield zal hier straks verbetering in moeten brengen.

Na ca. 9km merk ik dat de snelheid er ineens uit is, en dat de fiets lawaai begint te maken….. Het zal toch niet?

Ja, dus. Een lekke band, mijn eerste met de quest. Gelukkig ben ik goed voorbereid, mede aan de hand van tips van andere rijders. In de fiets tref ik voorbereidingen. (bandenlichters, jas bij de hand). Dan klim ik uit de fiets, rijd hem naar de linker berm (loopt iets op) en leg de fiets deels op de kant. Met de bandenlichters wip ik de band er zo af, en de deels opgeblazen binnenband met F-lite gaat er supersnel op. Oppompen, en met 5 minuten ben ik klaar. Het zou alleen handig zijn als ik in de fiets mijn jasje aan- en uit kan trekken.

In mijn enthousiasme over de snelheid van de bandenwissel ben ik alleen vergeten de bandenlichters weer in de fiets te pakken. Stom. Gelukkig heb ik nog 2 sets bij me. De rest van de rit richting de Ketelbrug verloopt lekker. De wind komt iets van opzij, over het water. Ik merk dat er een stevige wind staat, want het vizier klappert behoorlijk.

Bij de Ketelbrug rijdt ik verkeerd (onderlangs, ipv de ventweg volgen), waardoor ik moet fintstonen. Hierbij blijkt dat de F-lite toch een grotere draaicirkel veroorzaakt. Vervolgens blijkt dat mijn beoogde route langs de dijk niet direct mogelijk is. Rijkswaterstaat heeft van die leuk hekjes geplaatst. Omdat ik geen zin heb ik uitstappen rijdt ik door en volg de parallelweg. Uiteindelijk leidt deze me weer naar Schokkerhaven.

Via Schokkerhaven rijd ik nu naar Ens, en daar merk ik dat de oude Ramspolbrug verwijderd is na de aanleg van de nieuwe hoge brug. Na een aantal scheldwoorden richting mezelf (let dan ook op de borden!!) rijd ik de nieuwe brug over, en richting Kampereiland en IJsselmuiden. Ondanks de inmiddels afgelegde afstand loopt de snelheid gestaag weer op tot ca. 42. Bij IJsselmuiden doe ik het wat rustiger aan, omdat het fietspad hier een aantal keren vrij scherpe bochten en kruisingen bevat.

Over de nieuwe stadsbrug rijd ik Kampen in, en ik besluit door de Oudestraat (winkelstraat) terug te rijden. Het is zondag, en het regent, dus er zijn bijna geen mensen.

Na nog een korte stop bij sporthal de Reeve (heb ik nog tekeningen van gemaakt bij mijn oude werkgever) voor een heuse selfie ben ik weer thuis.

Het blijkt dat er behoorlijk wat vocht in de fiets verzameld, de bodem is behoorlijk nat, zowel links als rechts van de stoel. Ik zal hier nog wel een oplossing voor moeten vinden, anders heb ik mijn kleren straks ook nat.