Wennen.....

Gisteren ben ik weer op de fiets naar het werk geweest. Ik had er echt zin in, en de rit verliep ook voorspoedig.

Na het werk was ik bezig mijn spullen weer in de fiets te zetten (rugtasje met kleren achter/onder de zitting, telefoon in de houder, bidon in de fiets, laptoptas in de bagageruimte.....) toen een van de secretaresses ook naar buiten kwam om naar huis te gaan. Toen ze mij bezig zag, begon ze gelijk te praten.

Ze had zich al een aantal keren afgevraagd van wie toch dat blinkende gevaarte was. ( Mijn reactie: " van mij dus", terwijl ik trachtte mijn laptoptas in de bagageruimte te proppen). Schijnbaar was dat de opmaat naar een vragenvuur, wat ze kwam toen pas echt los. terwijl ze met de fiets aan de hand naar me toe liep vroeg ze of ik het niet gevaarlijk vond......
Oh jee, daar zul je het hebben, dacht ik. Hieronder staat het gesprek wat toen volgde:

Ik: Euhh nee, hoezo?
Zij: Nou, men kan je toch niet zien zo.....
ik: Nou, ik heb anders meer verlichting op de fiets dan welke andere fietser dan ook.
Zij: Ja, maar je gaat zo snel.
Ik: Nou, met deze fiets valt dat wel mee hoor, hij is al wat ouder, en zwaar, dus veel harder dan 25-30 km/u ga ik niet. En een elektrische fiets haalt dat ook.
Zij: Nou ja, dat bedoel ik dus. Je verwacht niet dat je zo snel gaat.
Ik: Dan letten de mensen niet goed op, ze zien immers dat er wat bijzonders aankomt. je ziet 4 lichten op je afkomen, dus dan kun je nagaan dat er "iets" aankomt, en je ziet ook dat het vrij vlot nadert. Ik moet vaak genoeg uitwijken omdat mensen vergeten door te rijden als ze mij aan zien komen.
Zij: Waarom rijd je eigenlijk in zo'n ding?
Ik: Nou, ik moet 16km fietsen, en dit is wel zo comfortabel, je ligt ontspannen, wordt nagenoeg niet nat, hebt minder last van de wind, gaat vrij snel..... Wat moet ik nog meer zeggen?
Zij: Toch lijkt het me raar. Het is maar goed dat ze je bijna niet kunnen zien met dat zwarte kapje erop.

Nou ja.........

Ik heb toen maar niets meer gezegd, en heb haar voor laten gaan de poort uit. Overigens is ze niet de enige die me vreemd aankijken als ik met de fiets kom of ga. De meeste collega's maken er grappen over.

• Of ik in de racebanaan kom. (jazeker is dan mijn reactie...). 
• Of ik weer in de boot ga (Nee, wat er zitten gaten in, dus ik zink...). 
• Staat je badkuip beneden? (Nee, want het water is op....)
• Kom je er nog wel in en uit? (ja hoor, want ik sport elke keer 16km heen, en 16km terug...).

Ach, ik laat ze maar lekker gaan. Ik stap in mijn fiets en rijd lekker alle beslommeringen van de dag van me af. Mijn lichaam begint er een beetje aan te wennen, hoewel dagelijks heen- en weer rijden nog niet gelukt is.....

Koude start met mooi einde

Woensdag weer in de fiets geklommen voor een woon werkrit.
De dag ervoor heb ik de fiets nog even nagelopen, en tot mijn schrif merkte ik dag aan de linkervoorzijde de voorste stang van de voorwielophanging los zat. Deze heb ik dus gelijk maar vastgezet, en de rest ook even gecontroleerd.

Natuurlijk was het de koudste dag van de week. De hele fiets was wit van de aangevroren mist.
Op zo'n moment voel ik me altijd erg ellendig en zielig. Maar ja, je hebt de fiets niet voor niets, dus kom op..... Eruit en fietsen.

De heenweg bewust wat rustig aan gedaan voor mijn gevoel. Ik merkte echter na ca 4 km dat ik steeds wat harder ging fietsen. Dat beloofde niet veel goede, aangezien ik voor Zwolle nog een klim heb. Maar ook deze klim ging erg lekker.

Toen ik na het werk weer naar huis reed was de rem er helemaal af. Ik heb de snelste rit tot nog toe gereden. Ik had de wind wel voor een deel in de rug. Er zaten stukken tussen van 31km/u!!

Gemiddeld heb ik de terugrit die iets meer km was (iets andere route) in een kortere tijd gereden.
15,9km in 39minutrn, tegen 16,7km in 37 minuten.

Mijn rug heeft zich goed gehouden, ik merk wel wat pijn on mijn heup en been, maar ik kan wel fietsen.
De houding is niet optimaal, dat komt deels doordat ik erg lang ben, en omdat de zitting niet vast zit, en net niet goed staat.

Er moet nog een spanzitting in, maar ik wil eerst gewoon lekker fietsen......

Even niet fietsen

ik zit al een week stil, dwz niet in de fiets.
De reden: ik ben (weer) door mijn rug gegaan. 2 bezoeken aan de chiropractie hebben wel wat geholpen, maar het is nog niet zodanig dat ik de rit heen en terug aandurf.

Nu denk je misschien dat je in een velomobiel geen last van je rug zult hebben, maar dat is niet waar. De pijn zit onderin, waar de zitting een knik maakt. (Net boven je billen, waar een hernia zich ook bevindt), en dat voel je dus steeds als je kracht zet met je benen. Ook het in en uitstappen is lastig als je krom staat.
Daarnaast hebben we afgelopen zaterdag en komende zondag danswedstrijden. Daarvoor moet getraind worden, en ik heb gemerkt dat fietsen en dansen op 1 dag nog niet erg lekker samengaan.

Om te voorkomen dat ik op een wedstrijd niet optimaal presteer dus noodgedwongen een tijdje rust. Kan mijn rug gelijk weer herstellen (wel blijven bewegen)